ரசிப்பதற்கு மட்டும்

அழகுப் பெண்ணின் 
முகத்தில் இருக்கும்
பருபோல் பூக்களின்
மேலிருக்கும் மழைத்துளி..!

இரவெல்லாம் காத்திருந்து
கதிரவனைக் கண்டதும்
உருகும் ஒற்றைப் பனித்துளி..!


தங்க காசை உண்டியலில்
போடுவது போல் மறையும்
மாலைச் சூரியன்..!

நாணம் கொண்ட 
பெண்போல் அடிக்கடி முகத்தை
மறைத்துக்கொள்ளும் நிலா..!

பருத்தி பஞ்சை 
பறக்கவிட்டது போல்
சிதறிக்கிடக்கும் மேகம்..!

மணல்மேடு
சிற்பங்களாய் விரிந்து கிடக்கும் பாலைவனம்..!

மழை வரும் முன் 
தோகை விரித்து 
வரவேற்கும் மயில்..!

எங்கோ மறைந்துகொண்டு
குரலை மட்டும் இசையாக தந்து
பாடும் குயில்..! 

இலைகள் இல்லாத
கிளைகளை சுமந்துகொண்டு
துள்ளி ஓடும் மான்..! 

வெள்ளிக் காசுகள் 
சிதறிக் கிடப்பதுபோல்
சலசலக்கும் நீரோடை..!

 வெள்ளிக் கொலுசை
 காலிலிட்ட சிறுகுழந்தையாய்
 தாவி குதித்து வரும்
 கடல் அலை..! 

இவை அத்தனையும்
அழகுதான் நீ...
என்னருகில் இல்லாதபோது..!